Anne Gastinel
cello
Anne Gastinel werd aan het grote publiek voorgesteld tijdens het Eurovisie Songfestival in 1990 Toernooi in Wenen, gevold door het Rostropovich Concours in Parijs. Ze zette een indrukwekkende solocarrière voort met jaarlijkse werledtournees door Europa, Afrika, Azië en Amerika in prestigieuze zalen waaronder de Salle Pleyel, het Théâtre des Champs Elysées, het Théâtre Châtelet, het Schauspielhaus, de Musikverein, de Santori Hall en de Victoria Hall.
De laatste jaren treedt ze ook op met internationaal gerenommeerde orkesten en gerenommeerde artiesten zoals Kurt Sanderling, Emmanuel Krivine, Louis Langrée, Semyon Bychkov, Vladimir Spivakov, Pinchas Steinberg, Yuri Bashmet, Max Rabinovitsj, Lord Yehudi Menuhin...
Haar opnamecarrière in zowel kamermuziek als orkestmuziek werd door de internationale pers met succes bekroond en resulteerde in grote onderscheidingen zoals de Victoires "Young Talent 1994", Victoires "Best Recording of the year" 1995,"Discothèque idéale", Prix "Fnac" in 1995 en 2000 de Prix de l'Académie du disque et Classique d'Or van de Franse Radio RTL in 1996 en 1998 - de "Choc" du Monde de la Musique, Télérama 1998, 2000, 2001, 2002.
Anne Gastinel werd in 1997 unaniem aangewezen als ambassadeur van de Franse cello en werd door Marta Casals-Istomin in New York genomineerd om de mythische Matteo Gofriller cello van Pablo Casals in ontvangst te nemen. Tegenwoordig treedt Gastinel op met een Testore uit 1690 (vereniging "Fonds Instrumental Français").
Ze ontving verschillende onderscheidingen waaronder de "Femme en Or 2002" voor de Perfoming Arts. Anne Gastinel bekleedt sinds 2000 ook de ereplaats van Patron voor het "Festival des Rencontres de Musique de Chambre de Lyon".
Ze ontving verschillende onderscheidingen waaronder de "Femme en Or 2002" voor de Perfoming Arts. Anne Gastinel bekleedt sinds 2000 ook de ereplaats van Patron voor het "Festival des Rencontres de Musique de Chambre de Lyon".
