Chef-dirigent

Jan Latham-Koenig
 

Met zijn Franse, Deense en Poolse roots, is Jan Latham-Koenig een Europeaan in hart en nieren. Zijn debuut als dirigent van Verdi’s opera Macbeth in de Wiener Staatsoper in 1988 bezorgde hem op korte tijd internationale faam. Ondertussen leidt hij al decennia de grootste operahuizen en symfonische gezelschappen. In het seizoen 2013—2014 nam hij het roer in handen bij Symfonieorkest Vlaanderen als chef-dirigent.
 

Carrière 

Jan Latham-Koenig nam reeds diverse engagementen op als artistiek directeur van ensembles en organisaties zoals het Orquestra Nacional do Porto, de Cantiere Internazionale d’Arte di Montepulciano, het Teatro Massimo di Palermo, het Orchestre Philharmonique de Strasbourg, de Opéra National du Rhin en de Young Janácek Philharmonic. Sinds 2011 is hij artistiek directeur van de Novaya Opera Moskou.


Jan Latham-Koenig verzorgde diverse gastdirecties met onder meer de New Japan Philharmonic, het Tokyo Metropolitan Orchestra, het Orchestre Philharmonique de Radio France, het Los Angeles Philharmonic Orchestra, het Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin en het Dresdner Philharmonie Orchester. Daarnaast werd hij uitgenodigd om diverse gezelschappen te dirigeren in de Wiener Staatsoper, het Royal Opera House Covent Garden, de National Opera Prague, de Götenburg Opera en de Tokyo National Opera.


In 2014 won Latham-Koenig de Golden Mask Award, een van de meest prestigieuze Russische prijzen toegekend aan producties in drama, opera, ballet, moderne dans, operette, musical en poppentheater, en het muzikale Russische equivalent van een Oscar.
 

Au revoir, Maestro!

Dit concertseizoen staat Jan Latham-Koenig voor de allerlaatste keer voor Symfonieorkest Vlaanderen als chef-dirigent. Na uitvoeringen van de Sinfonietta en Taras Bulba is het de beurt aan de Glagolitische mis. Zo brengt hij dit seizoen zijn Janáček-cyclus tot een magistraal einde.



Afscheid nemen doet hij onvervalst à la française. Met César Francks Symfonie in re klein trekt hij voor het laatste concert een kathedraal van klank op, precies het soort grandeur om met opgeheven hoofd te vertrekken. Au revoir, maestro!