Anouk Sturtewagen

Instrument: harp
Bij Symfonieorkest Vlaanderen sinds: 2005

Waarom heb je gekozen voor jouw instrument?

Gelukkig toeval! Ik speelde al viool en piano en spendeerde ettelijke uren op de academie. Er werd een nieuwe harpklas opgericht, maar er waren toen amper leerlingen. Aangezien ik sowieso al aanwezig was op die dag in de academie, vroeg de directrice of ik ook met harp wilde beginnen. 

Wat doe je naast muzikant zijn bij Symfonieorkest Vlaanderen?

Ik geef les op de conservatoria van Gent en Brussel aan jonge harpisten en ben ook al jaren verbonden als harpleerkracht aan Academie De Kunstbrug. Verder kan ik mijn artistiek ei kwijt in de producties die ik maak met het ensemble Revue Blanche, waarin Caroline Peeters (eerste fluitiste van SOV) ook speelt!

Heb je een ritueel voor je het podium opgaat?

Stemmen... Ik kan niet inspelen achter de scène, want mijn instrument staat al op het podium. Maar ik geniet wel van die paar minuten stemmen op het podium terwijl het publiek langzaam de zaal binnensijpelt.

Wat is jouw meest memorabele concert met Symfonieorkest Vlaanderen?

Een concert dat ik niet gauw zal vergeten, was enkele jaren geleden in Nederland. We speelden toen de prachtige Eerste Symfonie van Sibelius en Kristiina Poska was ziek! Martijn Dendievel is toen op het laatste moment komen invallen. Er was die dag een palliatieve patiënt in de zaal die wenste om Sibelius nog een laatste keer live te horen. We zagen zijn ziekbed staan op het einde van de zaal en plots ging dat concert over leven en dood. Martijn heeft zich die avond gesmeten en het hele orkest meegenomen naar een extra dimensie.