Sibelius’ Vioolconcerto

Voor de start van dit nieuwe seizoen brengen we meteen een paar kleppers in stelling. Finlands grootmeester Sibelius, bijvoorbeeld. Zijn Vioolconcerto mag dan wel grillig lijken, toch ligt aan dit werk ook diepe hartstocht ten grondslag. Beseffend dat hij nooit een weergaloze violist zou worden, schreef Sibelius dit concerto als een afscheidsbrief aan een onmogelijke liefde. Aan Barnabás Kelemen de uitdaging om zowel capriolen als introspectie te verklanken. Omdat zoveel hartzeer verlammend kan werken, stortte Sibelius zich intussen op nevenprojecten. Zo voorzag hij het symbolistische toneelstuk Pelléas et Mélisande van Maurice Maeterlinck – de enige Belgische winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur – van een betoverende soundtrack.

Met een chef-dirigent die ook in Rusland hoge toppen scheert, kunnen we niet om Tsjaikovski’s Tweede Symfonie heen. Haar bijnaam ‘Klein Russische’ dankt ze aan de flinke dosis Oekraïense volksmuziek die het werk bestuift met een ongeziene couleur locale.